اخلاق حرفه ای در کسب و کار | اهمیت رفتار حرفه ای در محیط کار

اخلاق حرفه ای در کسب و کار از زمان ایجاد کسب و کار وجود داشته است. در ابتدا اخلاق کسب و کار بسیار ساده و قابل فهم بوده است مثل اینکه: صاحبان کار نباید مشتریان خود را فریب دهند مشتریان نیز نباید از صاحب کاران دزدی کنند.

اما هرچقدر نوآوری های جدید وارد فضای کسب و کار شد، کارآفرینی با پیچیدگی های بیشتری روبرو شد و به همان میزان فرصت بیشتری نیز برای بروز رفتار غیراخلاقی ایجاد شد.

اخلاقیات درواقع مجموعه ای از استانداردهای اخلاقی است که افراد با استفاده از آنها اقدامات و رفتارهای خود و سایرین را مورد قضاوت قرار می دهند. اخلاق تجارت یا اخلاق کسب و کار این استانداردهای اخلاقی را وارد محیط کار می کند.

شرکتها جهت اتخاذ واکنش مناسب به موقعیت ها و موضوعات اخلاقی مختلف از قبیل بکارگیری کارگران در شرایط کاری بسیار دشوار،بیگاری و بازاریابی های آسیب رسان که فقط ممکن است در برخی از کسب و کارها بوجود بیاید استانداردهای اخلاقی مختلفی را ایجاد می کنند.

اخلاق حرفه ای در کسب و کار چیست؟

به قواعد و قوانین اخلاقی و رفتاری که باید افراد در حین انجام فعالیت های شغلی رعایت نمایند اخلاق حرفه ای می گویند.

منظور از اخلاق حرفه ای مجموعه قواعدی است که باید افراد داوطلبانه و براساس ندای وجدان و فطرت خویش در انجام کار حرفه ای رعایت کنند بدون آنکه الزام خارجی داشته باشند یا در صورت تخلف به مجازات های قانونی دچار شوند.

اخلاق کسب و کار دارای حوزه گسترده و وسیعی است و عوامل و شاخص های گسترده ای را در بر می گیرد. این عوامل را می توان برای سازمان در حداقل هفت وجه تقسیم بندی کرد:

• خط مشی اخلاقی شرکت در قبال مصرف کنندگان و مشتریان
• خط مشی اخلاقی شرکت در قبال محیط زیست و جامعه جهانی
• خط مشی اخلاقی شرکت در قبال جامعه ، شهروندان و منافع ملی
• خط مشی اخلاقی شرکت در قبال کارکنان و مدیران
• خط مشی اخلاقی شرکت در قبال رقبا
• خط مشی اخلاقی شرکت در قبال سهامداران
• خط مشی اخلاقی شرکت در قبال پیمانکاران و موسسات نظارتی

ویژگی های افرادی که دارای اخلاق حرفه ای هستند:

شاید برایتان سوال باشد افرادی که اخلاق حرفه ای دارند چه ویژگی های رفتاری دارند باید بگویم درباره افرادی که اخلاق حرفه ای دارند ابعاد رفتارشناسی زیر بیان شده است:

• مسئولیت پذیری:

فردی که در کسب و کار اخلاق حرفه ای دارد پاسخگوست و مسئولیت تصمیم ها و پیامدهای آن را می پذیرد،سرمشق دیگران است. حساس و اخلاق مدار است به درستکاری و خوش نامی در کارش اهمیت می دهد برای ادای تمام مسئولیت های خویش کوشاست و مسئولیتی را که به عهده می گیرد با تمام توان و خلوص نیت انجام می دهد.

این افراد در کسب و کار گنج پنهان هستند اگر نیروی انسانی شما این رفتار را دارند آنها را از دست ندهید این گونه رفتار موجب تولید و ارائه خدمات و محصولات با کیفیت می شود و وفاداری مشتریان را در پی خواهد داشت.

اگر شغل شما فروشندگی، روابط عمومی، کارمندی، منشی، مذاکره گری یا هر چیز دیگری باشد در صورتی که این ویژگی های رفتاری را در خود تقویت کنید مطمئن باشید که باعث بازگشت مشتریان و ارباب رجوع و تکرار خرید آنها خواهید شد و در کار خود پیشرفت خواهید کرد. داشتن مهارت خودآگاهی و مهارت حل مسئله  در این موارد تاثیر گذار است.

• برتری جویی و رقابت طلبی سالم:

کسی که دارای اخلاق حرفه ای است سعی می کند در تمام موارد ممتاز باشد،اعتماد به نفس دارد به مهارت نرم بالایی در حرفه خود دست پیدا می کند،جدی و پرکار است. به موقعیت فعلی خود راضی نیست و از طرق شایسته و سالم به دنبال ارتقای خود می باشد.

سعی نمی کند به هر طریقی در رقابت برنده باشد.

این گونه افراد خود قابل اعتماد هستند و موجب جلب اعتماد مشتریان و ارباب رجوع نیز می شوند. در نتیجه در محبوبیت برند کسب و کار موثر هستند.

• صداقت:

افرادی که دارای اخلاق حرفه ای هستند مخالف ریاکاری و دورویی هستند به ندای وجدان خود که سرمنشا رعایت اخلاق است گوش فرا می دهند. در همه حال به شرافتمندی توجه می کنند و شجاع و با شهامت هستند.

• احترام به دیگران:

این افراد به حقوق دیگران احترام می گذارند به نظر دیگران احترام می گذارند خوش قول و وقت شناس هستند به دیگران حق تصمیم گیری می دهند تنها منافع خود را مرجع نمی دانند.

وجود این ویژگی ها در صاحبان و افراد شاغل در کسب و کار یعنی شما می توانید مطمئن باشید که سفارشتان به موقع آماده تحویل است،قیمت منصفانه و کیفیت کار قابل اعتماد است و برای پیشرفت یک کسب و کار چه چیز بهتر از این؟

• رعایت و احترام نسبت به ارزش ها و هنجارهای اجتماعی:

افرادی که اخلاق حرفه ای دارند برای ارزش های اجتماعی احترام قائلند.در فعالیت های اجتماعی مشارکت می کنند به قوانین اجتماعی احترام می گذارند و در برخورد با فرهنگ های دیگر متعصبانه عمل نمی کنند.

کسب و کاری که به ارزش های اجتماعی پایبند باشد قطعا محصولات خود را روی حیوانات آزمایش نمی کند، در فرایند تولید و دفع زباله های خود محیط زیست را در نظر می گیرد و … .

• عدالت و انصاف:

کسی که اخلاق حرفه ای دارد طرفدار حق است در قضاوت تعصب ندارد بین افراد از لحاظ فرهنگی ،طبقه اجتماعی و اقتصادی،نژاد و قومیت تبعیض قائل نمی شود.

اگر کارآفرینان و مدیران یک کسب و کار این ویژگی را داشته باشند بنابراین می توان مطمئن بود در شرایط دشواری چون همه گیری کرونا،رکود اقتصادی،کاهش فروش و مواردی از این دست نهایت تلاش خود را می کنند تا نیروی انسانی خود را اخراج یا تعدیل نکنند. اگر نیروی انسانی در حین کار دچار مشکل شود حق و حقوق او به طور کامل پرداخت شده و به امور او رسیدگی می شود.

پیشنهاد میکنیم از مقاله 

اگر صاحبان کسب و کار این ویژگی ها را در خود تقویت کنند می توان مطمئن بود بیمه کارگر و کارمند به طور کامل و به موقع پرداخت می شود،قراردادها منصفانه خواهد بود و از آنجایی که کارکنان این رفتارها را می بینند و عدالت موجود در کار را درک می کنند پس رضایت شغلی کارکنان در حد مطلوبی خواهد بود.

با توجه به اهمیت رعایت اخلاق حرفه ای در کسب و کار،مدرسه کسب و کار کارابیز دوره های آموزشی  را با تدریس برترین اساتید کشور در موضوع

اخلاق حرفه ای در کسب و کار برای شما مهیا کرده است.

مشکلات غیراخلاقی رایج در کسب و کارها:

در دنیای کسب و کار مسائل غیراخلاقی زیادی می تواند بروز کند در این جا به عنوان نمونه چهار دسته مسائل غیراخلاقی رایج در سازمان ها را آورده ایم:

• مشکلات اخلاقی تامین منابع که مرتبط با برخورد عادلانه و منصفانه با کارکنان است. در اینجا رفتارهای غیراخلاقی عبارتند از برخورد ناعادلانه با افراد به دلیل جنسیت،رنگ پوست،مذهب،پیشینه نژادی و غیره.
• دسته دوم مشکلات اخلاقی ناشی از تضاد منافع. در اینجا افراد یا سازمان های خاصی به دلیل برخی ارتباطات فردی با فرد یا گروه تصمیم گیرنده،توجهات ویژه ای را دریافت می دارند. ممکن است یک شرکت بتواند تنها به این دلیل قراردادی سودمند منعقد کند که تیم مدیریت سازمان طرف مقابل،رشوه دریافت کرده است. یعنی در واقع این قرارداد به واسطه کیفیت پیشنهاد ارائه شده منعقد نشده است.
• دسته سوم مسائل اخلاقی هستند که دربرگیرنده اعتماد مشتریان هستند.
• در اینجا سازمانها به گونه ای رفتارمی کنند که نشان می دهند هیچ احترامی برای نظر مشتریان قائل نیستند یا توجهی به امنیت عمومی ندارند. نمونه های این مسئله ،آگهی هایی هستند که درباره کالا یا خدمات خاصی دروغ می گویند(یا حداقل حقیقت را پنهان می کنند).
• دسته چهارم مسائل اخلاقی مربوط به استفاده از منابع سازمانی توسط کارکنانی هستند که در محیط کار خود تلفن های شخصی می زنند ، صورت وضعیت هزینه ها را به صورت دروغ اعلام می کنند،لوازم اداری را به خانه می برند و غیره.

سطوح اخلاق حرفه ای در کسب و کار:

پژوهشگری به نام سولومون سه سطح برای مباحث مطرح شده در اخلاق کسب و کار قائل است او این سه سطح را با عناوین سطح کوچک،سطح بزرگ و سطح عمده عنوان کرده است:

• سطح کوچک : شامل مقرراتی است که برای مبادلات عادلانه میان اشخاص در نظر گرفته شده است. در سطح خرد،تمرکز روی افراد است یعنی آنها در جایگاه کارگر،کارفرما،همکار یا مدیر،مصرف کننده یا سرمایه گذار چه کاری انجام می دهند یا می توانند انجام دهند یا بایدانجام دهند تا بفهمیم و یقین کنیم مسئولیت اخلاقی خودرا انجام داده اند.
  گروه هایی مرکب از تعدادی افراد بدون ساختار سازمانی،دارای تصمیم ها و اعمال مشترک به این سطح منتسب هستند.

• سطح بزرگ،مربوط به مقررات فرهنگی و سازمانی برای انجام امور تجاری در سطح جامعه می شود. در این سطح تصمیم ها و اعمال سازمان های اقتصادی،بنگاه های کسب و کار و نیز اتحادیه های تجاری،سازمان های مصرف کننده و انجمن های تخصصی و غیره را داریم.
• سطح عمده به واحد اصلی تجارت در دنیای امروز یعنی شرکت های سهامی می پردازد. در واقع این سطح شامل نظام اقتصادی با همین لحاظ و شکل دهی اقتصادی با موسسات متعددش،سیاست های اقتصادی،مالی،اجتماعی و غیره است.
• در اینجا به شما پیشنهاد میکنیم مقاله سواد مالی کارابیز رو بخونین.

در هر یک از سطوح فرض می شود عاملان متناسب با مسئولیت های اخلاقی کم و بیش دارای دامنه آزادی هستند و نیز فرض می شود آنها به وسیله شرایطی که نمی توانند دست کم عجالتا آنها را تغییر بدهند محدود شده اند.

هیچ سطحی نمی تواند جایگزین سطح دیگر شود بدین معنا که اگر هم همه مسائل و مشکلات در یک سطح (به طور مثال سطح کلان) به طور رضایت بخش حل شده باشد بسیاری از مشکلات در دیگر سطوح ( به طور مثال سطح خرد و سطح میانه) همچنان باقی خواهد ماند.

حتی در کسب و کار های خیلی کوچک و کسب و کار خانگی هم رعایت این اصول به رشد و تعالی کسب و کار کمک میکند.

ارزش های اخلاقی حاکم بر کسب و کار:

سازمان ها یا استارتاپ ها با ایجاد یک برنامه مدیریت اخلاق می توانند اخلاقیات را در محیط کار مدیریت کنند. خلاصه ای از ارزش های اخلاقی در هر کسب و کار عبارتند از:

• صداقت
• احترام
• کارتیمی
• رهبری الگومدار
• توجه به شهروندان
• ارزش ذینفعان
• اعتماد
• کیفیت
• مسئولیت
• کمال

در این زمینه دیدگاه های دیگری هم هست به عنوان مثال یکی از تقسیم بندی های ویژگی های اخلاقی در کسب و کار این ویژگی ها را به هفت دسته تقسیم می کند بدین شرح:

• توکل :ایمان به قدرت برتر که باعث می شود به هر قیمتی دنبال تایید گرفتن از انسان ها نباشیم. وقتی تصمیمی می گیرید که به درست بودن آن معتقد هستید در صورتی که دیگران با شما مخالف باشند هراسی به دل راه ندهید و در مسیر درست به راه خود ادامه دهید.
• تعهد داشتن: به معنای احترام به اخلاق و ارزش های حرفه ای و رعایت همیشگی آنهاست.
• تخصص و تجربه داشتن: داشتن تخصص و تجربه یعنی داشتن مجموعه ای از معلومات،مهارتها،دانش،اطلاعات و آگاهی ها و روزآمد کردن آنها است که باعث بهره وری بیشتر و نتیجه گیری بهتر می شود.
• تعلق و اشتیاق:علاقه و انگیزه به انجام وظایف شغلی که باعث می شود سختی های مسیر شغلی را بتوانید از سر بگذرانید.
• تداوم:منظور از تداوم در اینجا ماندگاری در شغل خود،حفظ ارتباط با افرادی که در این شغل حرفه ای هستند و مواردی از این دست می باشد. این موارد باعث ایجاد اعتماد در مخاطبان شما می شود.
• تحول حرفه ای:افرادی که در زندگی شغلی خود این ویژگی را دارند افرادی هستند که تحول آفرین و تحول گرا هستند، از پویایی و تحول استقبال می کنند که یکی از بازرترین نتایج آن ظهور خلاقیت و نوآوری در کسب و کار است.
• تکامل حرفه ای: تکامل حرفه ای نتیجه کمال طلبی مثبت یا همان میل به پیشرفت می باشد که یکی از ویژگی های اخلاقی کارآفرینان نیز هست. افرادی که این ویژگی را دارند مسیر زندگی حرفه ای خود را با یادگیری،تحقیق و مطالعه و مشورت طی می کنند.

مجموعه ارزش های اخلاقی که در بالا به آنها اشاره کردیم در مسیر شغلی افراد به آنها کمک می کنند که در هر لحظه تصمیم درست را تشخیص دهند از مواردی مثل رشوه گرفتن، دادن رای دروغ ، کم کاری در انجام شرح وظایف ، کم فروشی و مواردی مثل اینها به دلیل ترس از دیگران اجتناب کنند.

عوامل موثر بر اخلاق حرفه ای:

پژوهشگران عوامل تاثیرگذار بر اخلاق حرفه ای را به سه جنبه تقسیم می کنند:

• جنبه فردی:

یعنی ویژگی ها و خصوصیات فردی،ارزش های مذهبی،ملاک های شخصی،عوامل خانوادگی،باورها،اعتقادات و شخصیت از جمله عوامل تاثیرگذار بر اخلاق حرفه ای از جنبه فردی هستند.

مسلما فردی که فاقد صلاحیت های اخلاقی شایسته از لحاظ فردی باشد،از معیارهای اخلاق حرفه ای متناسبی نیز برخوردار نخواهد بود. به عبارتی افرادی که از جنبه وجدان اخلاقی کمتر تکامل یافته هستند، اگر به وسیله قانون،پلیس و یا شرح وظایف شغلی شان یا معیارها و ضوابط فرهنگی قوی که رفتارهای اخلاقی را مذموم می شمارد محدود شده باشند آنگاه کمتر امکان دارد رفتارهای غیرقانونی و خلاف اخلاق انجام دهند.

• جنبه سازمانی:

عوامل مثل رهبری،مدیریت،ارتباط با همکاران،نظام تشویق و تنبیه، ارتباط با زیردستان،انتظارات همکاران،قوانین و مقررات و فرهنگ سازمانی در این حیطه قرار می گیرند. بدیهی است که نامطلوب بودن عوامل مزبور،عامل تهدید کننده اخلاق حرفه ای خواهد بود و بالعکس.

• جنبه محیطی:

عوامل اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و همچنین دیگر سازمان ها و عوامل رقابتی بین آنها،از جمله عوامل تاثیرگذار بر اخلاق حرفه ای است.

آیا “قانون” بدون در نظر گرفتن اخلاق برای کسب وکارها کافی است؟

برخی منتقدان اخلاق کسب و کار معتقدند قانون می تواند قلمرو فعالیت های مجاز تجاری را مشخص کند و دیگر ضرورتی برای پرداختن به اخلاق نیست. تفکیک میان قانون و اخلاق و همچنین اکتفا به قانون با مشکلات بسیاری از جمله ایجاد زمینه برای بروز بسیاری از بی عدالتی ها در صحنه طرح های تجاری روبرو است.

فرض کنید در کشوری هیچ قانونی برای منع خرید و فروش کودکان وجود نداشته باشد آیا می توان به دلیل نبود قانون ادعا کنیم این کار اخلاقی است؟

فرض کنید شرکتی اروپایی برای دفن زباله های رادیواکتیو با تشعشع زیاد با این مشکل مواجه است که قانون اتحادیه اروپا به او اجازه دفن این موارد در اروپا را نمی دهد.

آیا این شرکت برای حل مشکل خود می تواند زباله ها را در کشوری آسیایی که در آن قانونی مبنی بر ممنوعیت این کار وجود ندارد تخلیه کند؟ آیا صرف نبودن قانون،دلیلی بر اخلاقی بودن آن است؟ عملی که می تواند موجب بروزبیماری ها و مرگ و میرهای گسترده ای در آن کشور شود.

به طور کلی در مورد کافی بودن قانون برای کسب و کار بدون اخلاق این سوالات مطرح می شود:

• آیا می توان مسئولیت فعالان در فضای کسب و کار را محدود به وظایف قانونی آنها دانست؟
• آیا آنها وظیفه ای فرای قانون ندارند؟
• آیا آنها نباید هنگام تصمیم گیری به این نکته توجه کنند که چه کسانی ممکن است از تصمیم شان آسیب ببینند؟

به بیان دیگر اگر قانون رفتاری را مجاز شمرد و یا در مورد آن ساکت باشد افراد می توانند بدون هیچ محدودیت اخلاقی آن را انجام دهند؟

پاسخ این پرسشها منفی است نمیتوان رفتاری را به دلیل قانونی بودن اخلاقی نیز قلمداد کرد. هرچند قوانین به طور معمول دیدگاه افراد نسبت به آنچه اخلاقی و عادلانه است را منعکس می کنند اما آنها آینه تمام نمای اخلاق نیستند.

این نکته را هم باید مدنظر داشت قوانین در موارد بسیاری ابهام دارند و مواردی پیش می آید که نمی توانند به صورت کامل مشکلات موجود در فضای مبادلات انسانی را حل کنند.

به عنوان مثال ممکن است برخی کسب و کارها محصولاتی که از لحاظ بهداشتی کیفیت پایینی دارند را به کشورهای جهان سوم صادر کنند با این توجیه که قانونی برای منع این صادرات وجود ندارد اینجاست که اخلاق به کمک می آید تا این خلاهای قانونی برای کسب و کارها را پر کند.

ابعاد چهارگانه اخلاق کسب و کار:

محققی به نام گریگوری سی پتی Geregory C.Petty ابعاد چهارگانه ای را برای اخلاق کسب و کار عنوان کرد که مبنای تحقیقات پیرامون اخلاق کسب و کارقرار گرفته است، شامل:

• دلبستگی و علاقه به کار (Dependable):

دلبستگی شغلی را درجه یا میزانی که فرد از نظر شناختی درگیر شغلش می شود و به آن علاقه مند بوده و آن را موجب سربلندی،کسب اعتبار و معرف خود می داند،تعریف می کند.

• پشتکار و جدیت در کار (Owenz):

کارکنان،گرانبهاترین سرمایه سازمان هستند و تحول و پویایی هر سازمان،به میزان توانایی نیروی انسانی آن سازمان بستگی دارد. هرگاه سازمان ها بخواهند در دنیای پیچیده و پویای امروزی ادامه حیات دهند به انگیزه و پشتکار این نیرو نیازمندند و بایستی از آن استفاده کنند.

• روابط سالم و انسانی در محل کار (Ambitious):

روابط انسانی سالم آن است که اختلافات نژادی ،اخلاقی،طبقاتی اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی و آموزشی مطرح نباشد بلکه احترام گذاشتن به شخصیت فرد و محترم شمردن ارزش های انسانی افراد اهمیت داشته باشد.

• روح جمعی و مشارکت در کار (Considerate):

برای مدیران،گروه ها و روابط جمعی در سازمان ،ابزارهای موثری هستند که با آن ها می توانند مشارکت کارکنان را بیشتر و اخلاق کار نیروها را متعالی کنند و همچنین تنوع نیروی کار گسترش دهند.

در فضای کار اشتراکی یا بخصوص در شتابدهنده ها و محیط های اجتماعی تر برای کار اهمیت اخلاق حرفه ای بیشتر نمایان میشود.

اخلاق داشته باش تا مشتری داشته باشی!!!

مشتری مداری یکی از استراتژی و روشهای کسب و کار است که مهمترین دغدغه آن کسب رضایت و وفاداری مشتری است حتی در این راستا استانداردهای مدیریتی ویژه ای همانندISO1004 تدوین شده است تا بتوان با روش های علمی میزان رضایت مشتری را اندازه گیری کرد.

درباره لزوم رعایت اخلاق برای مشتری مداری گفته می شود که اگر مشتری راضی نباشد و به مشتری دروغ بگوییم در این رقابت شدید کسب و کارها،دیگر مشتری از ما خرید نمی کند در واقع تمامی هم و غم مشتری مداری کسب وفاداری و تکرار خرید توسط مشتری است و این مسئله بسیار جالب است که ما با استفاده از تجربیات بشری رفتارهای اخلاقی مفید در کسب و کار را کشف می کنیم.

از اخلاق کسب و کار به عنوان مزیت رقابتی برای کسب و کارها یاد می شود. با افزایش انصاف در انجام وظایف، داشتن هوش هیجانی، تمرکز برکار، اعتماد به نفس و تلاش کارکنان از یکسو و استفاده صحیح از زمان و ایجاد آسایش روانی کارکنان در محیط کار از سوی دیگر می توان شرایط بهبود سطح رضایتمندی مشتری را فراهم کرد. در واقع باید گفت سازمان ها تنها در صورت بکارگیری اخلاقیات و مهارت های ارتباطی در مسیر درست می توانند مشتری مدار شوند.

در جهان کنونی موفقیت،اغلب وابسته به میزان پایبندی صاحبان منابع به تعهدات آنهاست و اخلاق کسب و کار در بلندمدت باعث افزایش وجهه شرکت،وفاداری مشتریان،رضایت بیشتر کارکنان ومشتریان و سودآوری بالاتر خواهد شد.

نارضایتی مشتریان دلیل خوبی براین است که باید در وضعیت موجود بهبود خاصی ایجاد شود،این کار به کمک راه های مختلفی مانند مصاحبه یا گزارش های میدانی در مورد عملکرد کنونی شرکت انجام می شود. نوع صحبت و فن بیان در این نوع گزارشات میتواند در نتایج تاثیر گذار باشد.

باید توجه داشت در هر کدام از این روش ها به افرادی نیاز است که بتوانند این وظایف را در نهایت دقت و صداقت انجام دهند که باز برمی گردد به اینکه چقدر افراد در انجام وظایف شغلی خود اخلاقیات را در نظر می گیرند پس به شیوه های مختلف ثابت می شود که اگر اخلاق در فرایندهای کار هر کسب و کاری جاری باشد آن مدل کسب و کار به مشتری مداری خواهد رسید.

شاخصESG مخفف سه کلمه محیط زیست( Environment) ،دغدغه های اجتماعی(Social) و حاکمیت شرکتی (Governance) می باشد. این شاخص یک ارزیابی کمی از میزان اخلاقی بودن فعالیت کسب و کارهای مختلف است.

کارکرد این شاخص این است که مثلا برخی سرمایه گذاران برای تصمیم گیری اینکه در چه برند و کسب و کاری سرمایه گذاری کنند ممکن است گزارش های سالانه ESG را بررسی کنند.

این جدول نمونه هایی از آنچه شاخصES

ESG چیست و چه رابطه ای با اخلاق کسب و کار دارد؟

شاخصESG مخفف سه کلمه محیط زیست( Environment) ،دغدغه های اجتماعی(Social) و حاکمیت شرکتی (Governance) می باشد. این شاخص یک ارزیابی کمی از میزان اخلاقی بودن فعالیت کسب و کارهای مختلف است.

کارکرد این شاخص این است که مثلا برخی سرمایه گذاران برای تصمیم گیری اینکه در چه برند و کسب و کاری سرمایه گذاری کنند ممکن است گزارش های سالانه ESG را بررسی کنند.

این جدول نمونه هایی از آنچه شاخصESG به لحاظ اخلاقی در کسب و کارها بررسی می کند را نشان می دهد:

جمع بندی:

• اخلاقیات درواقع مجموعه ای از استانداردهای اخلاقی است که افراد با استفاده از آنها اقدامات و رفتارهای خود و سایرین را مورد قضاوت قرار می دهند. اخلاق تجارت یا اخلاق کسب و کار این استانداردهای اخلاقی را وارد محیط کار می کند.
• افرادی که اخلاق حرفه ای دارند مسئولیت پذیرند و دارای دید گسترده و تفکر استراتژیک اند ،برتری جویی و رقابت طلبی سالم دارند،صداقت دارند، به دیگران احترام می گذارند. عدالت و انصاف را رعایت می کنند و نسبت به ارزش ها و هنجارهای اجتماعی حساس هستند.
• حتی در مصاحبه شغلی هم میتوان اخلاق حرفه ای فرد را ارزیابی کرد.
• سازمان ها با ایجاد یک برنامه مدیریت اخلاق می توانند اخلاقیات را در محیط کار مدیریت کنند.
• پژوهشگران عوامل تاثیرگذار بر اخلاق حرفه ای را به سه جنبه فردی سازمانی ومحیطی تقسیم می کنند.
• در جهان کنونی موفقیت،اغلب وابسته به میزان پایبندی صاحبان منابع به تعهدات آنهاست و اخلاق کسب و کار در بلندمدت باعث افزایش وجهه شرکت،وفاداری مشتریان،رضایت بیشتر کارکنان ومشتریان و سودآوری بالاتر خواهد شد.
• شاخصESG یک ارزیابی کمی از میزان اخلاقی بودن فعالیت کسب و کارهای مختلف است
•